తెలుగు సంగతులు

సోమవారం, ఏప్రిల్ 04, 2011

ఉగాది శుభాకాంక్షలు

ఉగాదిపూట సాధారణంగా అందరూ నవ్వుకోవాలని హాస్య సంబంధ కార్యక్రమాల్ని అన్ని టివీ చానళ్ళు ప్రసారం చేస్తారు. సంవత్సరం పొడుగునా నవ్వుకోవచ్చని ఓ ఆశ, నమ్మకం. సంవత్సరమంతా నవ్వుకోవాలంటే ఈ ఒక్క రోజు నవ్వుల కార్యక్రమం సరిపోతుందా? ఎప్పటికీ నవ్వుకొనే నిర్మలమయిన మనసు ఉండాలి. అందుకు మనం కొంతైనా పసితనాన్ని అలవరచుకోవాలి. అర్ధం లేని కట్టుబాట్లతో, వ్యత్యాసాలతో,ఆడంబరాలతో బిగుసుకు కూర్చుంటే ఎన్ని కితకితలైనా చర్మం కందుతుందే గాని మనసారా నవ్వు రాదు. ఎక్కినప్పుడు మన ‘సారా’ నవ్వో, కిక్కో తెప్పించొచ్చు గాని తరువాత మిగిలేది జేబుకి బొక్క, తలకి తిక్క.  అందుకే పిల్లల్లాగ కొంతమేరకైనా ఆలోచిస్తే ( అంటే ఏమీ ఆలోచించకపోవడం అన్నమాట.) హాయి—అదే ఏడాది పొడుగునా అందరికీ ఉగాది. లేదా 'స్వాతి కార్టూన్లు' కొనేసుకుంటే ఇక చింత ఉండదు. గుర్తొచ్చినప్పుడల్లా నవ్వుకోవచ్చు. కానీ నలుగుర్లో ఉన్నప్పుడు -మనలో మనం నవ్వుకుంటే వాళ్ళు మనల్ని వేరేగా అనుకునే ప్రమాదం ఉంది.  


మావి చిగుర్లు, కోకిల పాటలు, వసంతాగమన వేడుకలు, షడ్రుచుల పచ్చడి, పండగసందడి..ఉగాది.
యుగానికి ప్రారంభం ఉగాది అని చెబుతారు. యుగారంభంనాటికే ఈ పంచాంగాల లెక్కలున్నాయా అని కాదు.. ఆ కాలమాన లెక్కలన్నీ క్రమేణా ఏర్పడ్డాక, వత్సర గణింపుకి అదనంగా ఈ యుగారంభం అన్నది శుభపరిణామ సూచకంగా పెట్టి వుంటారు.
ఆలోచించవలసింది ఇంకోటుంది. మనం పంచాంగాలు, జ్యోతిష్యాలు, శాస్త్రాలు అన్నీ క్రోడీకరించి పెళ్లి వగైరా చాలా వాటికి ముహూర్తాలు పెట్టుకుంటాం కదా! మరి పెళ్లిరోజు జరుపుకున్నప్పుడు ఇంగ్లీషు కాలెండరు తేదీ ప్రకారం చేసుకోవడం ఎంతవరకు సమర్ధనీయం? పుట్టిన రోజులు సంగతి మాట్లాడుకోకపోవడమే శ్రేయస్కరం. ఎందుకంటే మంచి వేళ కోసం వేలంవెర్రిగా బిడ్డ పురుడు పోసుకోవడాన్నిమనమే నిర్ధారణ చేసేసి ఆధునిక వైద్య పరిజ్ఞానాన్ని దుర్వినియోగం చేస్తూ  సిజేరియన్లు, ముందస్తు / వాయిదా పురుళ్ళ తో బిడ్డల్ని కనేకాలం లో ఇవన్నీ వ్యర్ధప్రసంగాలే!
గత నలభై ఏళ్లుగా చూస్తున్నాను.. బయటకు చూడగలిగితే ఉగాది వసంతసరంభంగానే కనిపిస్తోంది. లేత ఆకుపచ్చని చిగుర్లు, కమ్మని కోకిల గీతాలు, వేప పువ్వు పరిమళం, చెరుకుగడ నూగు మబ్బు పూత, వికసించడానికి సిద్ధమౌతున్న కాడమల్లెలు మొత్తానికి సన్నగా పరుచుకున్న ప్రకృతి పరిమళం.. అన్నీ అలాగే ఉన్నాయి-కాని కాస్త నగరజీవితం లోంచి, టెలివిజన్ భూతాన్నుంచి  బయటకు తొంగి చూస్తే అంతా అదే దృశ్యం. ఉగాది పచ్చడిలోని వేపపువ్వు చేదు గురించే చాలామందికి తెలుసుగాని, చెట్టుదగ్గరే వీచే వేపపువ్వు పరిమళం ఎంతమంది ఆస్వాదిస్తున్నాం?  
చిన్న పెద్ద బేధం లేకుండా అందరం ఉగాది పండుగనంతా ఫీల్ అయ్యేది ‘ఇడియట్ బాక్సు’ ముందే! సరిగా తెలుగు ఉఛ్ఛరించలేని సినీమాయా వయ్యారిభామల చిలిపి(చిలుక కాదు) పలుకులతోనే మనకు పంచాంగ శ్రవణం.ఫాషన్ డిజైనర్ తో తయారై, మెటల్ జిగి జిగిలు,రసాయనాల రంగులు కలబోసిన  చీర ఈ ఉగాదికి మన టివీ యాంకర్లు  చూపబోయే అచ్చ చచ్చు తెలుగుదనం.
ప్రపంచీకరణ పేరుతో, రాజ్యకుట్రలతో జరుగుతున్న వాణిజ్యదాడి ముందు, ఆదినుండీ ప్రకృతి- -మానవుల పవిత్ర సమ్మేళనం , ఇలా వికృతంగా వెల వెల పోవాల్సిందేనా? ఎంతమాత్రం కాదు.
కాస్తంత ఖగోళవిజ్ఞత, నియమబద్ధత, హేతుబద్ధ తర్కం, ఆరోగ్యపుష్టి, పర్యావరణ దృష్టి, సమభావం పెంచకుంటేచాలు. పచ్చడిని పదిమందితో పంచుకుతిందాం. కోకిల పాటల్ని పరివారంతో విందాం. తిరిగి కుహూ కుహూ! అని మనసారా కూస్తూ పాడదాం. ఆటలు పసివాళ్ళతో ఆడదాం. పెద్దవాళ్ళతో ఆత్మీయంగా గతస్మృతులు కబుర్లుగా చెప్పుకుందాం. సాయంత్రం కావల్సినవాళ్ళతో కలిసి ఆనందం పంచుకుంటూ ఒక్కటైనా పౌర సమాజపు బాధ్యతావర్తనను పంచాంగ ప్రమాణంగా స్వీకరిద్దాం.
బొత్తిగా ఇలా టివీ ముందు కూలబడిపోయి బిడ్డల తొలి అడుగులను కూడా పట్టించుకొనే స్థితిలో ఉండడానికి ‘ఇడియట్ బాక్సు’ కారణమే! దానికి ఎవరు పెట్టారో కానీ సరి అయినదే!
ఇలాంటివి ఇంకో రెండొందలు ఆణిముత్యాలున్నాయి ఈ పుస్తకంలో.
'స్వాతి కార్టూన్లు'. వెల: రూ:200/-, ఋషి బుక్ హౌస్, విజయవాడ.

రాజా.    



కామెంట్‌లు లేవు: